Na początku listopada Facebook przypomniał mi, że mija właśnie pięć lat odkąd obroniłam swoją pracę doktorską z socjologii.
(Do dzisiaj pamiętam jaka to była mega radość i ulga. Polecam każdemu.)
Studia doktoranckie rozpoczęłam ponad 10 lat temu i niemal tak samo długo odpowiadam na pytania związane z samym pisaniem doktoratu, sensownością (lub jej brakiem) takiego działania i motywami, które stoją za podjęciem tej mocno angażującej decyzji.
Zarówno pracując w Vinted, jak i w Zomato, miałam możliwość uczestniczenia w procesie rebrandingu dużych społeczności internetowych o ugruntowanej lokalnej pozycji i mocnej marce na rynku.
W przypadku Vinted rebranding dotyczył litewskiej i czeskiej wersji serwisu, które zostały włączone w globalną komunikację pod wspólną marką (wcześniej były to odpowiednio: Mano Drabužiai i VotočVohoz). Oprócz nazwy i identyfikacji wizualnej nie zmieniało się de facto wiele – zasady funkcjonowania serwisów, komunikacji z użytkowniczkami i działania marketingowe były unifikowane już wcześniej.
Natomiast w przypadku Zomato zmianie ulegała nie tylko marka Gastronauci, ale również wiele podstawowych funkcjonalności serwisu i model biznesowy.
Zarządzając polskim oddziałem Vinted, należałam równocześnie do międzynarodowego zespołu zajmującego się badaniami użytkowniczek serwisu. Dzięki temu miałam możliwość wykorzystać wiedzę zdobytą podczas studiów socjologicznych i antropologicznych, a także wyniesioną z wcześniejszych prac przy projektach w agencjach badawczych.
Moja relacja z Facebookiem to typowe love-hate. Przeżyłam okres wielkiej fascynacji, trafiania co krok na interesujące i przydatne linki i dyskusje, które znacząco wpływały na mój ogląd pewnych spraw.
Facebook to również jedno z najczęściej stosowanych przeze mnie narzędzi marketingowych – prowadziłam tam kampanie o wartości kilkudziesięciu tysięcy euro, które osiągały rewelacyjne wyniki, w zamian wymagając bardzo dużo uwagi.
Jednak coraz częściej łapałam się na tym, że zaglądając na Facebooka niemal automatycznie rozpraszam się i zaczynam przeglądać kolejne wpisy, zamiast skupić się np. na prowadzeniu kampanii reklamowej czy zarządzaniu prowadzonym przez siebie profilem. Prowadziło to nie tylko do marnowania czasu, ale przede wszystkim do przeznaczania energii na zupełnie nieistotne dla mnie sprawy.
Zanim zaczęłam pracować w Vinted jako General Manager, moje doświadczenia z rekrutowaniem do zespołu były raczej niewielkie. Kilkukrotnie szukałam osób, które miały mi pomagać w działaniach marketingowych – było tak, gdy pracowałam w sieci reklamy internetowej AdTaily i jeszcze wcześniej, gdy zarządzałam działem social media w agencji interaktywnej Ideacto.
Niektóre z tych rekrutacji odbywały się z większym, inne z mniejszym powodzeniem, zawsze jednak robiłam je źle – ale to uświadomiłam sobie dopiero kilka lat później, rekrutując do polskiego zespołu Vinted.
Każdego dnia wysyłam kilkanaście czy nawet kilkadziesiąt mejli, które w przyszłości powinny mieć swój ciąg dalszy. Są to zaproszenia na spotkanie, propozycje współpracy, pytania do potencjalnych partnerów biznesowych – bardzo dużo zadań do zapamiętania.
Do niedawna radziłam sobie z tym używając dosyć złożonego systemu: każdą wiadomość, która wymagała ode mnie dalszej akcji oznaczałam chorągiewką i dodatkowo wpisywałam ważniejsze follow-upy do kalendarza, aby na pewno o nich nie zapomnieć (np. “odezwać się do…”, “przypomnieć X o…” etc.). Prawda jest jednak taka, że ten system był mocno zawodny i bardzo często musiałam niepotrzebnie przebijać się przez wszystkie wiadomości oznaczone chorągiewkami, tylko po to, aby odnaleźć tą, która wymagała natychmiastowej reakcji.
Nie znoszę rozmawiać przez telefon.
Wszystko jest lepsze – spotkanie osobiste, mail, wiadomość na Facebooku, cokolwiek, byle nie telefon. Odkąd przeczytałam w kilku publikacjach, że introwertycy tak po prostu mają, uznałam, że nie będę z tym walczyła.
Prawda jest jednak taka, że umiejętność sprzedawania rozmawiania przez telefon jest bardzo przydatna. I nie mówię tu o telemarketingu, którym nigdy się nie zajmowałam, chodzi mi raczej o sytuacje, w których potencjalny partner biznesowy preferuje kontakt telefoniczny, a mi zależy na tym, aby nawiązać z nim relację i zacząć współpracować.
Pod koniec czerwca tego roku razem z Joanną Glogazą, znaną w sieci jako Style Digger, wydałyśmy naszego pierwszego e-booka. Tematyka, która jest nam obu bliska, to blogowanie i budowanie społeczności internetowych, stąd wspólna książka dotyczy profesjonalnego blogowania, opartego na tworzeniu angażujących treści i budowania aktywnej społeczności.
